A soidade, a angustia e a indefensión coa que se atopaba unha muller da Comarca, do Barbanza que a punto estaba de quedarse na rúa, por culpa dun procedemento de execución hipotecaria iniciado a instancias dunha coñecida entidade financeira, moveunos a tomar as rendas e constituír unha Plataforma para protexer ás familias humildes do poder "omnipotente" das entidades financeiras e presionar á clase política sobre a necesidade de garantir, de xeito efectivo, o dereito de todo cidadán a unha vivenda digna.
Eramos conscientes da cruzada que iniciabamos contra o poder político e financeiro pero nunca cremos atoparnos con tal cantidade de familias afectadas, en máis de ano e medio de vida, case un centenar coa total imposibilidade de facer fronte ás súas obrigacións hipotecarias, e moitas delas con graves dificultades para chegar a fin de mes, até sen nada que levarse á boca.
Comezamos con entrevistas cos máximos responsables municipais e os departamentos de servizos sociais acompañadas de campañas, nos diferentes medios de comunicación, ao obxecto de que a propia sociedade civil fose consciente da necesidade de loitar e opoñerse aos abusos bancarios, obrigando ás entidades financeiras a negociar antes de que ningunha familia humilde, por causas económicas, tivese que perder a súa vivenda habitual.
Refinanciamento dos préstamos, moratorias, dacións en pago, alugueres sociais e cantidade de fórmulas existentes, todas elas para chegar a acordos puntuales coas entidades antes de que unha soa familia quedásese na rúa. Un ano e medio despois leste, sen ningunha dúbida, foi un obxectivo sobradamente cumprido.
Tamén nos centramos en recoller firmas, para presentar a Iniciativa Lexislativa Popular no Congreso dos Deputados, na Comarca co apoio de máis dun milleiro de persoas. Ao final a "chantaxe" do poder financeiro puido máis que a "sensatez" da clase política. Boas palabras e intencións pero os desafiuzamentos séguense producindo, nun país con máis de seis millóns de persoas sen emprego; con máis de tres millóns de familias que viven na pobreza extrema e, nos últimos catro anos, con máis de medio millón de desafiuzamentos de familias humildes.
Non tardaron en implicarse co noso labor, de carácter permanentemente altruísta, o Valedor do Pobo e varios profesionais liberais de prestixio (avogados e analista financeiros) e coa suficiente experiencia para opoñerse aos procedementos xudiciais e a presionar ás entidades financeiras para obter o compromiso firme de non desaloxar a ninguén da súa única vivenda.
Tamén comezaron a saír as primeiras sentenzas xudiciais, dalgúns tribunais superiores, que protexían os Dereitos Humanos das familias contra a usura e o abuso da maioría das entidades: cláusulas e intereses abusivos, concesión de hipotecas lixo, tasaciones irregulares e concesión de préstamos hipotecarios coas garantías de avalistas, a propósito da clara imposibilidade de que a familia, en poucos anos, puidese seguir cumprindo coas súas obrigacións crediticias e o banco se incautaría de varias vivendas para logo especular e vendelas ao mellor postor, malia presumir, na maioría dos casos, de que cumprían co código das boas prácticas bancarias.
Moi pronto nos demos conta de que Bruxelas legislaba para protexer aos consumidores, mentres Madrid continuaba amparando o saqueo do patrimonio dos bancos por parte dalgúns membros dos consellos de administración con indemnizacións multimillonarias e suculentos plans de pensións. Mentres milleiros de familias xa apenas poden pensar en pagar a hipoteca cando nin son capaces de alimentar, vestir e costear os estudos dos seus fillos. Moitos dos seus membros, con graves secuelas psicolóxicas, polo acoso constante dos responsables das entidades financeiras e con numerosos intentos de suicido ás súas costas. Seguiremos loitando pola dignidade de todas estas familias porque cada vez somos máis e os verdugos xa están contra as cordas.
20 de Outubro de 2013
JOSÉ MANUEL PENA
Portavoz de Stop Desafiuzamentos de Barbanza
j.mpena@hotmail.com
|||||||||||||||||||
