Declara-se a nulidade do procedemento porque a vivenda é un dereito fundamental
A Lei 1/2013 de 14 de maio do Partido Popular ditada supostamente para reforzar a protección aos debedores hipotecarios fixa o prazo dun mes para que as persoas afectadas pola hipoteca con procedemento xudicial iniciado no que non se produciu o lanzamento poidan alegar cláusulas abusivas ante os tribunais. Con ese prazo perentorio que finaliza o próximo 17 de xuño prodúcese ademais da violación do dereito á tutela xudicial efectiva unha nova vulneración dos dereitos humanos.
A Lei 1/2013 aprobada polo goberno desoe o contido da sentenza do Tribunal de Xustiza da Unión Europea ditada no caso Aziz aínda sabendo que a mesma é de obrigado cumprimento para o estado español e para todos os operadores xurídicos. O PP segue ignorando as demandas de mínimos da PAH contidas na ILP e as ordes recibidas de Europa na sentenza Aziz e ha ditado esta lei seguindo os mandatos da banca. Malia o seu ignominia, temos unha boa noticia: un dos operadores xurídicos, o Xulgado de Primeira Instancia número 50 dos de Barcelona ha ditado un Auto polo que decreta a improcedencia dunha demanda de execución hipotecaria presentada por Catalunya Banc e declara a nulidade sobrevida de devandito proceso e o seu arquivo.
Este Auto, pioneiro en Barcelona, fundamenta as súas argumentacións nunha idea: a vivenda é un dereito fundamental. O xulgador decreta que os xuíces nacionais están vinculados pola xurisprudencia do Tribunal de Xustiza da Unión Europea e en base a esta aprecia a nulidade sobrevida do procedemento, xa que o contrato de préstamo hipotecario contén cláusulas abusivas. Apela, pois, á innegábel aplicación tanto da normativa española como da europea.
No préstamo hipotecario executado neste procedemento incluía-se unha cláusula de vencemento anticipado pola que se podía dar por vencido o préstamo polo non pago dunha soa cota. O xuíz considera que a soa existencia desta cláusula é o primeiro argumento para declarar improcedente a execución e o seu arquivo por nulidade sobrevida e iso porque así o estableceu a STJUE de 14 de maio e así o establece o artigo 693 incluído na nova Lei 1/2013.
O Maxistrado Sergio Fernández Igrexas, en base ás STJUE 14.06.12, 21.02.13 e a do caso Aziz 14.03.13, sinala neste auto que no mesmo préstamo poderían ter carácter abusivo polo menos outras cláusulas: as relativas ao interese de demora, a liquidación unilateral do débeda e a cláusula chan.
Establece tamén o Auto que seguindo a xurisprudencia do Tribunal de Luxemburgo o xuíz nacional debe compensar o desequilibrio que se produce entre as partes que interveñen no contrato de préstamo hipotecario -o profesional (Banco) e o consumidor- cando non concorra un verdadeiro acordo entre eles; argumenta que os contratos hipotecarios son de adhesión e as referidas cláusulas abusivas non se negociaron individualmente. Así, para determinar si o desequilibrio prodúcese, o xuíz deberá valorar si o consumidor aceptaría unha cláusulas deste tipo no marco dunha negociación individual.
O Maxistrado deriva ao consumidor afectado a que inste a correspondente demanda no xulgado do mercantil para pedir a nulidade das cláusulas abusivas e na súa parte dispositiva declara a nulidade sobrevida do procedemento hipotecario e o arquivo do mesmo.
Abriu-se a veda. Esperemos que mentres o goberno fai oídos xordos á nosa demandas os xuíces sigan avanzando e dando un paso máis.
Pode-se facer!
Descarga en formato -pdf:
[Auto do Xulgado de Primeira Instancia nº50 de Barcelona- 05.06.2013]
Artigo enviado polas PAHs | Xuño 15, 2013 en 9:54 am |
|||||||||||||||||||
