Si se para a produción fai-se para todo o mundo, tamén para as rendas de capital. A PAH protexeremos ás familias que non poida pagar a súa hipoteca, alugueiro ou subministros básicos este 1 de abril, si o Goberno renuncia a salvagardalas en favor da conta de beneficios das grandes empresas.
Golpeadas polo coronavirus, o Consello de Ministros de mañá é un momento crucial para abordar as consecuencias económicas que trae esta pandemia e non repetir os erros de 2008. A banca e fondos voitre sábeno e levan días intentando dividir e facer augas o escudo social, que o Goberno vende pero -para a nosa alarma- non o complementa:
1º. EN HIPOTECAS: Si non fóra xa insuficiente que a débeda hipotecaria pase íntegra ao final do préstamo [1] (o decreto de 17 de marzo unicamente elimina o custo do interese moratorio), o Goberno cede aínda máis ante a banca avalando que restrinxa a súa aplicación só a quen cumpren á vez os 4 indicadores de vulnerabilidade [2] ante o coronavirus.
➤ A PAH reclama que se exonere ás afectadas e se elimine esa restrición múltiple, para que poida aplicar-se unha saída xusta a todos as hipotecadas con baixos ingresos. A banca rescatada débenos miles de millóns de diñeiro público e está especulando con vivendas arrebatadas ás familias.
➤ Non se pode permitir que, tras desafiuzar a máis de 1 millón de fogares desde 2008, o ano que vén haxa execucións hipotecarias pateadas por máis acumulación de débeda por esta crise e novos desafiuzamentos sen alternativa residencial. Ao contrario, debe obrigarse-lles a paralizar os desafiuzamentos máis aló do estado de alarma e a poñer vivendas en disposición das persoas empobrecidas.
2º. EN ALUGUEIROS: Estase vendendo en prensa unha moratoria xeral financiada por micro-créditos bancarios sen interese avalados polo Estado. É dicir, xustamente o que está propoñendo a banca e a patronal dos grandes tenedores para que a factura a paguemos íntegra os de sempre, aínda que sexa a prazos.
Este venres, ASIPA, a recente patronal estatal dos grandes tenedores (entre cuxos socios están as dúas SOCIMIS máis cotizadas do ladrillo español, MERLIN PROPERTIES e COLONIAL, ou colosos do sector a nivel europeo como UNIBAIL-RODAMCO-WESTFIELD, ou AZORA), fixo público un comunicado dirixido ao GOBERNO advertíndolle das consecuencias que tería obrigar a grandes tenedores de vivenda a condonar durante dous meses as rendas de alugueiro para colectivos vulnerábeis afectados polo coronavirus. Parécenos repugnante que os FONDOS VOITRE e as GRANDES FORTUNAS DO ALUGUEIRO, que non pagan os impostos de sociedades debidos, que na súa maioría están radicadas en paraísos fiscais, que utilizan métodos mafiosos contra as familias vulnerabeis, e están vinculadas a portais inmobiliarios investigados por manipular os prezos do alugueiro de miles de vivendas como IDEALISTA, estéan-se aproveitando da actual crise derivada do coronavirus para chantaxear ao GOBERNO.
➤ A PAH reclama que se exonere ás afectadas e que non haxa nin un euro máis de diñeiro público que poida subvencionar alugueiros especulativos. Hai que compensar ao pequeno propietario que ten unha vivenda alugada a un prezo accesíbel para poder vivir e non pode chegar a un arranxo co seu inquilino, pero non a fondos especuladores.
➤ Esta crise non debe atrasar o control de prezos dos alugueiros e unha normativa de vivenda que poña coto á burbulla inmobiliaria coa que se lucran estes grandes propietarios. Teranse que renovar os contratos non só evitando novas subidas abusivas senón axustándoos aos ingresos das familias.
➤ Doutra banda, cada CCAA e Concello está dando solucións dispares para os afectados de vivenda pública. Esiximos, como algunha CCAA xa decidiu, exoneración do alugueiro para todas as familias de todo o parque público correspondente, polo que non cabe acumular débeda para os máis vulnerábeis e un compromiso político claro de non facer caixa coa desgraza.
3º. EN SUBMINISTROS: É notorio que as grandes subministradoras están tendo beneficios millonarios.
➤ A PAH reclama que as medidas non sexan restritivas e que non se acumule débeda ás familias en precario, de xeito a que sexan as grandes empresas enerxéticas quen, dos seus beneficios, exoneren ás familias delas. Ao contrario, é necesario unha tarifa social para a recuperación económica das familias e unha renda básica.
Estas son as medidas que non deixarían a ninguén atrás para un rescate cidadán, dado que o Goberno non se atreve a intervir as empresas financeiras e subministradoras para poñelas en favor do interese xeral.
Si imos vencer a este virus será polo esforzo heroico das traballadoras e traballadores da Sanidade e doutros sectores esenciais. Pero non podemos caer derrotados despois por outro virus económico cando moitas aínda nin se recuperaron da última burbulla inmobiliaria. Todo mero adiamento é esperar a que enterremos os nosos seres queridos para que o lobby bancario e inmobiliario volva ao seu proceso extractivo contra nós.
Ante esta crise, desde a PAH vemos lóxico que si o Goberno non suscitou as solucións adecuadas ás familias afectadas polo coronavirus -como as suscitadas por tantos colectivos adheridos ao Plan de Choque Social-, a iniciativa de Folga de Alugueiros, promovida inicialmente desde Estados Unidos para o 1 de abril, comece a convocarse no Estado, apoiada por máis de 200 organizacións. Desde a PAH tamén saudamos a iniciativa e estamos terminando de traballar a nivel estatal, dentro do noso proceso asembleario, para construír respostas unitarias que inclúan ao máximo de familias. A PAH levamos 11 anos protexendo e prestando apoio a quen non poden pagar por gozar de algo que é un Dereito básico e fundamental como a vivenda, logrando solucións axustadas a cada familia, incluíndo ás que perderon a súa vivenda ou nin sequera lles renovan o alugueiro.
Manifestamos que todas as PAHs protexeremos solidariamente ás miles de familias que non poidan pagar a súa hipoteca, alugueiro ou subministros básicos este 1 de abril, si o Goberno renuncia a salvagardalas en favor da conta de beneficios das grandes empresas.
PODE-SE !
Publicado pola PAH en 30de marzo de 2020
---
Notas.-
[1] Real Decreto-lei 8/2020, de 17 de marzo, de medidas urxentes extraordinarias para facer fronte ao impacto económico e social do COVID-19.
Artigo 8. Ámbito de aplicación da moratoria de débeda hipotecaria para a adquisición de vivenda habitual.
1. As medidas previstas neste real decreto-lei para a moratoria de débeda hipotecaria para a adquisición de vivenda habitual aplicaranse aos contratos de préstamo ou crédito garantidos con hipoteca inmobiliaria cuxo debedor se atope nos supostos de vulnerabilidade económica establecidos no artigo 9 deste real decreto-lei e que estean vixentes á data de entrada en vigor.
2. Estas mesmas medidas aplicaranse igualmente aos fiadores e avalistas do debedor principal, respecto da súa vivenda habitual e coas mesmas condicións que as establecidas para o deudor hipotecario.
[2] Real Decreto-lei 8/2020, de 17 de marzo, de medidas urxentes extraordinarias para facer fronte ao impacto económico e social do COVID-19.
Artigo 9. Definición da situación de vulnerabilidade económica.
1. Os supostos de vulnerabilidade económica a consecuencia da urxencia sanitaria ocasionada polo COVID-19 quedan definidos co seguinte tenor:
a) Que o debedor hipotecario pase a estar en situación de desemprego ou, en caso de ser empresario ou profesional, sufra unha perda substancial dos seus ingresos ou unha caída substancial das súas vendas.
b) Que o conxunto dos ingresos dos membros da unidade familiar non supere, no mes anterior á solicitude da moratoria:
i. Con carácter xeral, o límite de tres veces o Indicador Público de Renda de Efectos Múltiples mensual (en diante IPREM).
ii. Este límite incrementarase en 0,1 veces o IPREM por cada fillo a cargo na unidade familiar. O incremento aplicable por fillo a cargo será de 0,15 veces o IPREM por cada fillo no caso de unidade familiar monoparental.
iii. Este límite incrementarase en 0,1 veces o IPREM por cada persoa maior de 65 anos membro da unidade familiar.
iv. No caso de que algún dos membros da unidade familiar teña declarada discapacidade superior ao 33 por cento, situación de dependencia ou enfermidade que lle incapacite acreditadamente de forma permanente para realizar unha actividade laboral, o límite previsto no subapartado i) será de catro veces o IPREM, sen prexuízo dos incrementos acumulados por fillo a cargo.
v. No caso de que o debedor hipotecario sexa acode con parálises cerebral, con enfermidade mental, ou con discapacidade intelectual, cun grado de discapacidade recoñecido igual ou superior ao 33 por cento, ou persoa con discapacidade física ou sensorial, cun grado de discapacidade recoñecida igual ou superior ao 65 por cento, así como nos casos de enfermidade grave que incapacite acreditadamente, á persoa ou á súa coidador, para realizar unha actividade laboral, o límite previsto no subapartado i) será de cinco veces o IPREM.
c) Que a cota hipotecaria, máis os gastos e subministros básicos, resulte superior ou igual ao 35 por cen dos ingresos netos que perciba o conxunto dos membros da unidade familiar.
d) Que, a consecuencia da urxencia sanitaria, a unidade familiar sufra unha alteración significativa das súas circunstancias económicas en términos de esforzo de acceso á vivenda, nos términos que se definen no punto seguinte.
2. Aos efectos do previsto neste artigo entenderase:
a) Que se produciu unha alteración significativa das circunstancias económicas cando o esforzo que represente a carga hipotecaria sobre a renda familiar multiplicouse por polo menos 1,3.
b) Que se produciu unha caída substancial das vendas cando esta caída sexa polo menos do 40 %.
c) Por unidade familiar a composta polo debedor, o seu cónxuxe non separado legalmente ou parella de feito inscrita e os fillos, con independencia da súa idade, que residan na vivenda, incluíndo os vinculados por unha relación de tutela, garda ou acollemento familiar e o seu cónxuxe non separado legalmente ou parella de feito inscrita, que residan na vivenda.
---
