Malia conter algúns avances, o Real Decreto-lei 11/2020, de 31 de marzo, polo que se adoptan medidas urxentes complementarias no ámbito social e económico para facer fronte ao estado de urxencia provocado polo COVID-19, segue deixando a moita xente atrás con carencias importantes.
As medidas adoptadas polo Goberno en materia de Vivenda, para paliar os efectos da paralización da actividade económica, son un novo rescate encuberto á banca e grandes propietarios, baseándose outra vez nunha transferencia de diñeiro público ao sector inmobiliario español. Falamos de medidas moi limitadas no seu efecto sobre as familias, que son empuxadas a endebedarse aprazando os pagos, co único obxectivo de pagar as rendas aos fondos voitres, socimis e a banca. A moratoria inicial dun mes no pago da hipoteca, xa resulta claramente insuficiente, con grandes complicacións para acollerse a ela. A moratoria de alugueiros xera solucións ao noso cargo e incompletas e o mesmo pasa coa moratoria no pago de subministros básicos. Tamén é totalmente inxusto, e crea sectarismo social, a diferenza de trato cara ás persoas hipotecadas e as inquilinas. Valoramos como positiva a prórroga extraordinaria de contrato de 6 meses, mantendo así os términos e condicións do contrato actual e evitando as subidas de alugueiro, pero parécenos que é un tempo escaso, xa que a saída desta crise sanitaria vainos deixar nunha situación de recesión económica.
O Goberno vai en camiño de repetir a historia da crise financeira, abandonando ás familias, que non son responsables da súa situación. A solución socialmente máis xusta, para que esta crise non a volvamos a pagar as de sempre, pasa por esixir a exoneración das cotas de alugueiro aos grandes propietarios e facilitar liñas de crédito aos pequenos.
A PAH, desde o comezo da crise sanitaria, defendemos a exoneración total do pago tanto de hipotecas como de alugueiros mentres dure a crise e algúns meses máis, para as familias en situación de vulnerabilidade. Esta petición non é gratuíta, dado que, por unha banda, os cobradores das hipotecas son os bancos, a quen rescatamos con máis de 65.725 millóns euros que non devolveron. Os grandes tenedores de vivenda son de novo os bancos, as socimis e os fondos voitre. Estes últimos ademais fixéronse propietarios dos seus enormes parques comprando lotes completos de vivendas aos bancos, moitas das cales proceden do millón longo de desahucios executados desde 2008.
Si é importante a medida de suspensión do procedemento de desafiuzamento e dos lanzamentos para fogares vulnerables sen alternativa residencial derivado de contratos de arrendamentos por 6 meses, pero é por un tempo moi limitado e quedan fóra os desahucios por precario. Por iso a PAH levamos anos esixindo a suspensión de todos os desahucios sen alternativa residencial de forma indefinida, sexa cal for a causa, xa que nós non nos esquecemos daquelas familias que se viron obrigadas a vivir en precario, para dar resposta ao acordo internacional que España asinou e polo incumprimento do cal xa recibiu 2 informes condenatorios por parte do Comité de Dereitos Económicos Sociais e Culturais da ONU. Só pedimos que España cumpra os seus compromisos e que protexa ás familias vulnerables hoxe e sempre. É necesario cambiar o terreo de xogo. Optar polos dereitos humanos e constitucionais, por encima dos intereses da banca, do resto do lobby do capital especulativo de Fondos e Socimis. Facer unha política valente que permita a expropiación temporal do uso de vivendas baleiras da banca e Sareb, e, cunha fiscalidade progresiva, impoñer a Fondos e Socimis unhas regras de corresponsabilidade social, para poder dar resposta á emerxencia residencial.
Onte coñecemos a destrución de 900.000 empregos desde o inicio do estado de alarma, cun aumento histórico do paro en marzo de 302.265 persoas, sumado á incerteza de como se resolverán os miles de ERTES presentados, que poderían terminar elevando as cifras do paro a términos que non queremos nin imaxinar. Esta pandemia está destruíndo vidas (en todos os sentidos) e empregos. Cando isto acabe, moitas pequenas empresas, autónomos e traballadores perderían moito, pero os bancos rescatados, os fondos voitre, as socimis e as enerxéticas non aportarían nada, cobrarán as súas cotas de hipotecas, as súas rendas de alugueiro e os seus recibos de consumo, volvendo "saír de rositas"; co hacha preparada para seguir desafiuzando. Si hai que axustar-se o cinto, axustemos-lo todas. Si hai parón de produción que afecte a todas as actividades, tamén ás rendas do capital e que paguen o seu parte correspondente da crise.
No novo Decreto, alúdese á existencia dunha porcentaxe do 85% de pequenos propietarios dentro da estrutura de tenedores de vivenda en alugueiro, o que representaría xa que logo un volume considerable de persoas que dependen desta renda para vivir. Non en tanto, non coincide coa realidade que levamos anos denunciando; invitamos ao Goberno a publicar os datos oficiais que avalen tal afirmación. Como publicaba onte o Observatori Metropolità Habitatge de Barcelona, na cidade de Barcelona o 17% do parque de vivendas está en mans de propietarios con máis de 10 pisos. Ademais, cuestionamos a definición de gran tenedor que ofrece o Goberno, aludindo a aquelas persoas físicas con máis de 10 vivendas, parécenos abusivo e irreal que se meta no mesmo saco a pequenos tenedores que si necesitan cobrar o alugueiro, cos que viven moi ben das rendas co prezo medio de calquera cidade do alugueiro, multiplicado por 10.
Denunciamos que este Goberno non sexa capaz de facer pagar un euro aos grandes propietarios de vivenda. Parécenos inconcibible que o lobby da banca, fondos e socimis impoñan a súa lei e que se siga subvencionando con diñeiro público as axudas que volven ir a parar aos petos dos especuladores. Non se pode entender a falta de responsabilidade da Banca rescatada, cunha débeda aínda pendente de 65.725 millóns de euros; que ha instado 1.002.000 desahucios, que se quedou coas nosas vivendas utilizando prácticas mafiosas de cláusulas abusivas, que se enriqueceu titulizando centenares de miles de créditos. Esta Banca que conseguiu que a Administración estea ao seu servizo, rematando a xogada coa creación da SAREB e a revenda de centenares de miles de vivenda aos Fondos Voitre. Fondos a quen se lles permitiu adquirir vivendas sen control, a uns prezos tirados, que están instalados en paraísos fiscais e que, cada vez que se lles sinala, cortan dedos. Faltaba a creación das Socimis, onde todos eles e máis conflúen nunhas sociedades que buscan no alugueiro o lucro sen medida e que non pagan o imposto de sociedades, manipulan os prezos a través dos portais inmobiliarios, e permíteselles saltarse iso que chaman liberdade de mercado introducindo prácticas de tempos monopolistas para impoñer prezos impagables a miles e miles de cidadáns.
Esta crise non pode ser o motivo para maior sufrimento aos de sempre e que un maior número de persoas perdan o seu fogar. Para iso esperamos do goberno unha vontade política máis consecuente que de seguridade ás persoas e familias vulnerables de que iso non vai suceder. Porque si algo nos demostra esta crise sanitaria, é que hai que poñer a vida no centro, e sen vivenda esta non é posible. Hai que deixar atrás a especulación e a mercantilización dos nosos fogares. Non queremos vivendas baleiras; queremos que teñan unha función social e que a propiedade estea ao servizo tamén do interese colectivo para conseguir o necesario Parque Público de vivendas.
Si o Estado e o Goberno non dá unha resposta social suficiente á crise económica rescatando ás persoas como fixo cos bancos, teranos en fronte e cando acabe o confinamiento retomaremos a nosa campaña de mobilizaciones. Non imos consentir que siga habendo máis vidas en xogo pagando os efectos desta nova dramática crise. Esta sociedade non pode darnos a opción para comer ou vivir baixo un teito. Ou para comer e pagar os suministros.
O horizonte está marcado polos dereitos humanos e constitucionais. Seguirémolo defendendo xa sexa desde o confinamiento ou cando volvamos retomar as rúas. Seguiremos presionando para construír un hoxe esperanzador e un mañá digno, coa nosa campaña #ViviendaPorDerecho e xunto a todas as organizacións sociais unidas para facer efectivo un Plan de Choque Social real.
Neste enlace atoparás un análise das medidas en alugueiros para enfrontar a COVID-19 que che axudasen a coñecer en que situación che atopas.
Fonte: PAH.
---
