As PAHs xa gañaron
Cinco anos despois, quen en febreiro de 2009 empezamos a PAH en Barcelona, seguimos sen afacernos á barbarie, e seguimos emocionándonos con cada vitoria arrincada á avaricia e a prepotencia dos bancos.
Por Ada Colau / Adrià Alemany
21.02.2014
Este sábado 22 de febreiro celebrarase en Barcelona a asemblea estatal das Plataformas de Afectados pola Hipoteca (PAH), na que se esperan unhas 400 persoas. Trala asemblea, celebraremos o 5º aniversario da PAH. Á cita están convocadas as máis de 200 PAH hoxe existentes e, aínda que por motivos económicos non todas poderán acudir, dun modo ou outro todas estarán presentes.
Máis de 1.000 desafiuzamentos parados. Dise rápido. Máis de 1.000 persoas realoxadas pola Obra Social da PAH. Miles de dazóns en pago, condonacións e alugueres sociais conseguidos nestes anos, conquistados con gran esforzo, batallando caso a caso, semana tras semana, grazas a miles de heroínas e heroes anónimos que se deixan a pel neste movemento.
Dá vertixe mirar cara atrás e ver todo o que logramos: cousas que fai 5 anos dicíannos que eran imposibles. O respaldo da opinión pública. Unha Iniciativa Lexislativa Popular (ILP) pola dación en pago e o aluguer social que recolleu un millón e medio de firmas. O apoio dos xuíces, do Parlamento Europeo e até de Nacións Unidas. A nosa denuncia chegou á prensa internacional, desde o New York Times ou a BBC ata Al Jazeera, pasando por Xapón, Rusia ou Finlandia.
Con todo, non podemos ser autocompracentes. Malia todas as pequenas grandes vitorias ... das PAH, aínda non logramos cambiar a lei no sentido dos mínimos recolleitos na ILP. Pese a levar xa acumuladas 500.000 mil execucións hipotecarias, seguen aumentando os desafiuzamentos, cunha banca rescatada e sobreprotexida polos poderes públicos.
O sistema é estruturalmente corrupto e a porta xiratoria entre os ministerios e os consellos de administración non deixou de funcionar, a costa de aumentar a desigualdade e os recortes en servizos básicos. O roubo e o expolio instaláronse oficialmente nas nosas administracións, baixo a forma contemporánea da escravitude chamada "débeda".
Eppur si muove. Aínda que poida soar a provocación, ou a inxenuidade, atrevémonos a afirmar que as PAHs xa gañaron. Gañaron porque lograron o máis difícil: romper a versión oficial que nos condenaba á soidade, ao medo e á fatalidade. Unha sociedade deprimida e culpabilizada non se mobiliza, e iso o poder sábeo. Por iso repetíannos todo o día grandes mentiras como que "os españois vivimos por encima das nosas posibilidades", "temos o que nos merecemos", "hai políticos corruptos porque neste país xa se sabe que todo o que pode rouba", ou o clásico "non hai alternativa".
Pero, de súpeto, como no conto de Andersen, os nenos empezamos a gritar "o rei está espido", e todo cambiou. En alianza con outros colectivos e co marabilloso efecto multiplicador do 15M, gritamos "non é unha crise, é unha estafa", e demostramos que si se pode: que somos maioría e, si nos organizamos, temos moito máis poder do que nos fixeron crer.
Nos últimos tempos, distintas persoas e colectivos preguntáronnos: cal é a receita da PAH? Aquí non podemos estendernos, pero aí van algunhas ideas:
- Crear espazos de experiencia compartida onde as persoas asuman por si mesmas que os seus problemas non son cuestións individuais senón colectivas.
- O enfoque de dereitos: estanse vulnerando os dereitos de todas e todos nós, e o Estado está incumprindo os seus compromisos e obrigacións ao permitir, ou até ser cómplice, a vulneración sistemática de dereitos humanos.
- Xerar empoderamento a través de ferramentas que capaciten á xente, de maneira que podamos defendernos por nós mesmos, sen ter que delegar en ninguén.
- Solidariedade e apoio mutuo, de forma que nunca ninguén máis se senta soa.
- A PAH é un dispositivo sinxelo e fácil de replicar, con moi poucos requisitos: asembleario, apartidista e independente, gratuito e pacífico. Quen queira formar unha PAH, ten todos os materiais necesarios na web.
- Unha aposta pola comunicación, no sentido máis amplo. A PAH quere ser un instrumento real para a maioría social afectada pola estafa hipotecaria, polo que fala a linguaxe da xente e usa todos os medios posibles para comunicar, xa sexan tradicionais ou alternativos, así como as novas redes sociais.
- Unha estratexia complexa, que articule obxectivos a curto, medio e longo prazo, así como múltiples niveis: interpelación ás administracións, accións xudiciais, incidencia internacional, acción directa e desobediencia civil como mecanismo de autotutela dos dereitos vulnerados.
Doutra banda, retos externos: fronte ao bloqueo institucional do PP, que abusou da súa maioría absoluta para desprezar o clamor cidadán contra os desafiuzamentos, que non dubidou en tratar de "filoterroristas" e "nazis" a quen de forma pacífica reclamabamos algo tan básico como dereitos humanos e democracia?, con que estratexias contamos?
Que facer?
A) De entrada, "romper por abaixo" unha campaña que persegue converter o 'rodillo' da maioría absoluta do Partido Popular nun xigante con pés de barro. O Goberno dificilmente moverase máis do que se moveu até que finalice a lexislatura. Con todo, as CCAA e os concellos, que até a data se han ir de 'rositas' coa escusa da pelota competencial, poden facer moito máis do que están facendo.Cinco anos despois, quen en febreiro de 2009 empezamos a PAH en Barcelona, seguimos sen afacernos á barbarie, e seguimos emocionándonos con cada vitoria arrincada á avaricia e a prepotencia dos bancos.
Poden, entre outras cousas, expropiar pisos baleiros en mans de entidades financeiras e penalizar fiscalmente o seu uso antisocial. Proba diso é o decreto andaluz ou a Lei Foral de Navarra 24/2013, suspendidos cautelarmente por un Tribunal Constitucional máis politizado que nunca, tras un recurso interposto polo Goberno. A recente campaña de mozóns promovida polas PAH nos concellos para multar pisos baleiros en mans da banca, aprobada xa por 79 municipios cataláns en tan só un mes, apunta nesa dirección .
B) Extensión e práctica masiva da desobediencia civil, que se iniciou en novembro de 2010 coa campaña Stop Desafiuzamentos, e que agora se expande a través da Obra Social da PAH, con 20 edificios recuperados e máis de 1.000 persoas realoxadas, así como outras campañas que están por vir.
C) Acabar coa impunidade, xa sexa pola vía xudicial, como persegue a campaña "Xuízo e Castigo" para que os responsables da estafa hipotecaria sexan xulgados, ou, cando as leis non permiten facer xustiza, pola vía do escrache e outras formas de protesta pacífica que permitan á cidadanía sinalar aos responsables da estafa e o expolio.
D) A construción e o fomento de alternativas xa existentes, como o aluguer social e as cooperativas, a banca ética, as empresas da economía social, e tantas outras que están demostrando que hai un mundo novo que empuxa por nacer.
Nas PAHs choramos cada semana. Choramos de rabia e dor, cando escoitamos os relatos de quen acoden por primeira vez a unha asemblea e explican a súa vía crucis de meses sen durmir, de ameazas e presións do banco, de tensión familiar, e de cousas aínda peores. Pero choramos cada vez máis de alegría, escoitando a quen non fai moito chegaron derrotados e enmudecidos, e hoxe explican aos novos que, grazas á PAH, lograron a dación ou o aluguer social.
As PAHs son un espazo rebosante de vida, onde cada día aprendemos, loitamos e sentímonos coma se fósemos unha familia. De feito, nas nosas accións e asembleas sempre haxa pícaras e pícaros correteando. E que así sexa sempre. Elas e eles máis que ninguén nos recordan que o horizonte está aberto e a historia por escribir.
Grazas a todas as PAHs, por conquistar a esperanza e devolvernos o futuro.
ESPECIAL: 5 anos da PAH en eldiario.es.
Fonte: contrapoder de eldiario | http://www.eldiario.es/
||||||||||||||||||||||||||||
