Ordenan a primeira devolución de vivenda executada

Ordenan a primeira devolución de vivenda executada logo da sentenza do caso Aziz. | Esta nova Sentenza, que confirma os postulados da PAH, abre a porta para a recuperación de miles de vivendas por todas as persoas que sufriron desafiuzamentos por medio de prácticas bancarias abusivas e procedementos xudiciais ilegais.

O 5 de maio de 2014, o Xulgado Mercantil número 3 de Barcelona declarou nulo un procedemento de execución hipotecaria por haberse realizado ao amparo de cláusulas abusivas e ordenou a BANKIA a devolución da vivenda a M.A.G.C. , seguindo a doutrina do Tribunal de Xustiza da Unión Europea (TXUE) no caso AZIZ, de 14 de marzo de 2013 (sentenza aquí).

Os fundamentos principais desta decisión xudicial son que aquel procedemento de execución hipotecaria non permitiu que o xuíz de primeira instancia de Gavà valorase as cláusulas abusivas que se apreciaron que efectivamente existían naquela hipoteca.

Neste caso consideráronse abusivas a cláusula de vencemento anticipado e os intereses de demora.

O Fallo declara nulo o Procedemento de Execución Hipotecaria 811/2011E do Xulgado de Primeira Instancia nº1 de Gavà, no marco de cal realizouse a subasata da vivenda, a adxudicación ao BANKIA e o ulterior desaloxo (entrega de chaves), ao ter dita execución como fundamento ESENCIAL, PRIMORDIAL unha cláusulas que se deberon considerar nulas.

Ao haberse executado a hipoteca baixo a lexislación anterior sen respectar o dereito de defensa, a entidade financeira debe devolver a vivenda aos seus propietarios e repoñer todo o procedemento ao momento anterior á demanda.

Recordamos que a sentenza do TJUE do caso AZIZ do marzo do ano pasado declarou ilegal o procedemento de execución hipotecaria español, por non respectar os dereitos dos consumidores, en concreto por vulnerar a Directiva 93/13 sobre protección a consumidores.

A sentenza europea, xunto coa enorme mobilización impulsada desde a PAH (Iniciativa Lexislativa Popular pola dación en pago, paralización de desafiuzamentos e aluguer social) forzaron ao Goberno a aprobar a Lei 1/2013 sobre protección de debedores hipotecarios.

Con todo, desde a PAH xa alertamos de que a Lei apenas daba resposta ao panorama de urxencia habitacional do noso país, e ademais deixaba fóra de protección a centenares de miles de execucións tramitadas baixo a antiga lei declarada ilegal polo tribunal de Luxemburgo.

A Lei 1/2013 resultou un absoluto fracaso porque non garante o dereito ao debido proceso dos debedores hipotecarios, incumpre as obrigacións internacionais de España en materia de Dereitos Humanos (prohibición de Desaloxos Forzosos), e deixa en desamparo centenares de miles de procedementos de execución hipotecaria realizados baixo a lexislación anterior. Os recentes datos do Consello Xeral do Poder Xudicial confirman que as execucións hipotecaria non só non descenden, senón que aumentaron un 14% no primeiro trimestre de 2014.

Os sucesivos gobernos, desde a promulgación da Directiva europea do ano 1993 sobre protección a consumidores, han lexislado máis en defensa dos intereses das entidades financeiras que en cumprimento do seu deber de protección aos cidadáns, e polo tanto, a súa tolerancia -cando non complicidade- cos desafiuzamentos ilegais, queda agora en evidencia.

Desde a PAH esiximos a paralización inmediata dos desaloxos forzosos sen alternativa habitacional e denunciamos outra vez que as execucións hipotecarias masivas son unha violación sistemática de dereitos humanos, pola que haberá que pedir responsabilidades a entidades financeiras e poderes públicos implicados.

Nas próximas semanas anunciaremos iniciativas desde a PAH para estender os efectos desta sentenza a todas as execucións hipotecarias e desafiuzamentos cometidos con violación dos dereitos das persoas afectadas.

Si Se Pode

Enviado pola Plataforma de Afectados pola Hipoteca (PAH)

|||||||||||||||||

¡Escándalo! os datos do CGPJ mostran como a lei criminal do PP perpetua a urxencia habitacional

¡Escándalo! os datos do CGPJ mostran como a lei criminal do PP perpetua a emerxencia habitacional | A lei criminal do PP perpetua a urxencia habitacional. |  A PAH esixe a aplicación urxente das tres medidas de mínimos da ILP.

Os datos do Consello Xeral do Poder Xudicial (CGPJ) sobre execucións hipotecarias e desafiuzamentos do primeiro trimestre de 2014 supoñen unha nova evidencia da situación de urxencia habitacional que estamos sufrindo e da inutilidade das medidas aprobadas polo PP para resolver esta situación. As case 550.000 execucións hipotecaria iniciadas desde 2007 ata hoxe son o reflexo dunha lei hipotecaria inxusta e caduca que sobreprotexe ás entidades financeiras as cal, coa conivencia dos sucesivos gobernos de PPSOE, permite que estas sigan mantendo os seus privilexios a costa de empobrecer á cidadanía.

Nos tres primeiros meses de 2014 iniciáronse 24.226 execucións hipotecarias, isto supón case 3.000 execucións hipotecarias máis que no mesmo período do 2013. No caso dos desafiuzamentos, as cifras son igual de escandalosas: 18.492 desafiuzamentos no primeiro trimestre de 2014, un ínfimo 5% menos respecto de os tres primeiros meses de 2013. Con todo, si miramos as cifras en detalle, pódese apreciar como os desafiuzamentos hipotecarios increméntanse nun 6% respecto ao mesmo período do 2013, mentres que os de aluguer diminúen un 11%. Unha vez máis, Cataluña ocupa o vergonzoso primeiro lugar en número de desafiuzamentos , seguida de Andalucía e a Comunidade Valenciana.

O drama dos desafiuzamentos é a cara máis inhumana da crise, e con todo, aínda a día de hoxe os datos oficiais sobre desafiuzamentos seguen sendo pésimos, insuficientes e inexactos. Tendo en conta a gravidade da problemática e a alarma social xerada, o mínimo que debería garantir un estado de dereito son uns datos fiables. Con todo, a día de hoxe, a estatística do CGPJ só pode informar a nivel cuantitativo. A pésima calidade dos datos se evidencia no feito de que os datos de execucións e desafiuzamentos non coinciden en número, porque moitas familias, ao verse nun calexón sen saída, "auto-desafiuzan-se", polo que non é necesario tramitar unha orde xudicial de lanzamento. Deste xeito miles de desafiuzamentos prodúcense sen que consten nas cifras oficiais.

Malia a mala calidade dos datos, estes demostran que, tal como vén denunciando a PAH, a Lei 1/2013 aprobada polo Partido Popular, mal chamada de ?medidas para reforzar a protección aos debedores hipotecarios, reestruturación de débeda e aluguer social?, non tiña ningunha intención de solucionar o problema das persoas afectadas por estáfaa hipotecaria. Os criterios claramente restritivos da lei deixan fóra á inmensa maioría da xente afectada e principalmente tiña como prioridade que se asinasen refinanciacións custe o que custe. O obxectivo da lei 1/2013 non era outro que, por unha banda, continuar protexendo os intereses da banca, e por outro, realizar un lavado de face ao PP xusto logo de ser o único partido do arco parlamentario que votou en contra da ILP da PAH con 1.5 millóns de firmas e o apoio dunha ampla maioría cidadá. Recordamos que estamos falando de familias ás que se lles priva dun dereito fundamental como é a vivenda. Familias ás que llas condena ao sufrimento e á morte civil por quedar endebedadas para sempre

Desde a PAH seguiremos denunciando a conivencia entre PP e entidades financeiras, dúas caras dun mesmo Goberno que vulnera sistematicamente o dereito á vivenda. Os escraches da PAH durante a campaña das eleccións europeas foron un exemplo de que non imos deixar que nunca mais gobérnese de costas ás necesidades da xente. Que tomen boa nota. comezou un ciclo electoral que culminará nas eleccións xerais de 2015 e calquera partido que aspire a gobernar vai ter que demostrar si está coa xente e polo dereito á vivenda ou cos bancos e o seu negocio.

Desde a PAH esiximos a aprobación da ILP e os seus tres medidas de mínimos: dación en pago retroactiva, paralización dos desafiuzamentos e creación dun parque de aluguer social, cos edificios baleiros que están en mans da banca e da SAREB, a día de hoxe inexistente, porque se prioriza a función lucrativa e especulativa do parque de vivendas.

Resumo dos datos

Execucións hipotecarias

1er trimestre 2013: 21.272
4º trimestre 2013: 24.076
1er trimestre 2014: 24.226

Execucións hipotecarias desde 2007: 547.966

Lanzamentos:

1er trimestre 2013:19.468
Hipoteca: 7.300
Aluguer: 11.238
4º trimestre 2013: 17.205
Hipoteca: 7.215
Aluguer: 9.229
1er trimestre 2014-> 18.492
Hipoteca: 7.718
Aluguer: 9.948

Enviado pola Plataforma de Afectados pola Hipoteca (PAH)

|||||||||||||||||

O responsábel de Servizos Sociais da Coruña, X.L. Quintela, visita por segunda vez os xulgados por insultar a unha usuaria

As compañeiras e compañeiros de Stop-Desafiuzamentos d'A Coruña, envían-nos unha interesante información sobre o caso de Elisabeth Sanlés que foi despexada da vivenda na que morava por non poder facer fronte ao pago de aluguer, sen que os servizos sociais do Concello atenderan a esta emerxencia social facilitando unha solución adecuada a esta situación, mais pola contra o seu responsábel o seu responsábel intento denigrar á veciña, insultando-a, faltando o respecto e atentado contra a súa intimidade.

O responsábel de Servizos Sociais da Coruña, X.L. Quintela, visita por segunda vez os  xulgados por insultar a unha usuaria

O vindeiro mércores 11 de xuño ás 11.00hrs., o responsábel de Servizos Sociais do Concello da Coruña, X.L. Quintela, acudirá por segunda vez aos xulgados da R/Monforte[1] por ter insultado a unha usuaria de ditos servizos, Elisabeth Sanlés, da que ademais aireou datos persoais e pretendeu negarlle a posibilidade de ser atendida no futuro por este servizo público.

Este xuízo tiña que ter sido realizado no pasado mes de febreiro, pero foi adiado debido a que o señor Quintela presentou tan a última hora unha testemuña que imposibilitou que esta persoa puidera acudir á vista, dando lugar á suspensión temporal da mesma.

Afondando un chisquiño máis nos pormenores que arrodean este xuízo, dende STOP Desafiuzamentos A Coruña resúltanos canto menos “chamativo” que, ao máis puro estilo dos seus compañeiros no Partido Popular compostelano, X.L. Quintela conte tamén cunha avogada do Concello, pagada con cartos públicos, para tentar escaquearse das sancións que poidan vir derivadas dos insultos e vexacións inflixidos contra esta muller, nai de tres fillos e con fibromialxia, que acabou perdendo a súa vivenda no medio dun impresionante e custoso despregue de antidisturbios que militarizou o ano pasado o coruñés barrio de O Castrillón. Ademais, seis persoas foron detidas ese mesmo día por apoiar a Elisabeth, e serán xulgadas o vindeiro 30 de setembro.

Xuízos, multas, antidisturbios... e insultos

Como lembrabamos fai unhas semanas a través dunha nota de prensa, ao igual que a maioría de colectivos que están a loitar a través da organización social para defender os dereitos básicos de tódalas persoas nun momento no que na Galiza máis de 100.000 familias teñen a tódolos seus membros no paro e un de cada catro nenos/as sufre desnutrición, STOP Desafiuzamentos A Coruña vén soportando dende o inicio da súa actividade reivindicativa unha continua represión por parte das mesmas institucións que día a día evidencian ca súa praxe unha desafección total e absoluta polo drama social que está a vivir a amplísima maioría da poboación galega e do Estado.

Nesta estratexia de acoso aos movementos e organizacións sociais, onde o prezo a pagar por visibilizar nas rúas o ataque á dignidade de todas e todos nós oscila dende a represión policial até a imposición compulsiva de multas e xuízos, o responsábel da área de Servizos Sociais da Coruña, X.L. Quintela, fixo o ano pasado a súa aportación persoal insultando nas dependencias públicas a Elisabeth Sanlés, a súa sobriña e a membros de STOP Desafiuzamentos, no momento no que achegaban unha providencia emitida polo titular do Xulgado de Primeira Instancia número 9 da Coruña na que se recoñecía a "situación de especial vulnerabilidade ou desvalimento" da citada usuaria.

Diante desta intolerábel situación e, sobre todo, da necesidade de denunciar o trato que o responsábel dos Servizos Sociais da Coruña exerce contra as persoas en situación de vulnerabilidade social -que dista moito da imaxe que este pretende dar a través dos seus habituais artigos de opinión na prensa escrita local-, as mulleres afectadas e dous integrantes do colectivo STOP Desafiuzamentos interpuxeron denuncias[2] contra X.L. Quintela, ao que el reaccionou “contradenunciando”.

Dende STOP Desafiuzamentos A Coruña queremos voltar trasladar a nosa preocupación polo feito de que un traballador do Concello que se amosa incapaz de atender a persoas que están en situación de vulnerabilidade social, sexa o responsábel dunha área tan sensíbel e importante como é a dos Servizos Sociais. Novamente cómpre reiterar que Xosé Luís Quintela chegou a este posto de especial responsabilidade a través do sistema eufemisticamente coñecido como “de libre designación”, popularmente entendido como “a dedo”, un “procedemento” de designación de responsábeis que, alén da súa falta de transparencia, dista moito de poder garantir a idoneidade profesional de quen son colocados nestes postos públicos.

Alias, é preciso sinalar tamén que o responsábel máximo deste servizo, o concelleiro de Servizos Sociais Miguel Lorenzo, está a ser nestes momentos investigado pola xuíza instrutora do caso Pokemon diante da posibilidade dun delito de tráfico de influencias.

Concentración de denuncia e apoio á loita contra os desafiuzamentos

Dende as 10.30hrs. e durante a realización do xuízo, convocamos á cidadanía a xuntarnos no exterior do xulgado o vindeiro mércores 11 de Xuño para continuar a denunciar o drama sangrante do arrebatamento dos nosos fogares a través da estafa bancaria destapada no ano 2008, e que deu lugar á actual situación de crise social e de dereitos. Só na Galiza, cada mes 150 familias perden a súa casa. A nivel estatal, só no primeiro trimestre deste ano, iniciáronse case 20.000 procesos de desafiuzamento. Mentras tanto, centos de miles de vivendas fican baleiras secuestradas por poderes financeiros á espera dun bon momento para seguir a especular cun dereito básico como é o da vivenda, recoñecido no Artigo 47 da Constitución.

Nin xente sen casa, nin casas sen xente!!


Máis información sobre o caso de Elisabeth Sanlés:

O caso de Elisabeth (04/10/2013)
Convocatorias contra o desafiuzamento de Elisabeth (06/10/2013)
Caso Elisabeth - Presentado o recurso para a suspensión do desafiuzamento (14/10/2013)
Caso Elisabeth - Sen solución dúas semanas despois (20/10/2013)
URXENTE! Novo intento de desafiuzamento de Elisabeth (26/10/2013)
Concentración en condena da represión policial efectuada durante o desafiuzamento de Elisabeth Sanlés (28/11/2013)
Cantas familias na rúa precisa o Concello para facer dunha vez por todas o seu traballo? (30/11/2013)
O IGVS, a última esperanza de coherencia no caso de Elisabeth Sanlés (03/12/2013)
O IGVS rexeita a solicitude urxente de vivenda de Elisabeth Sanlés (07/12/2013)
X. M. Quintela, responsábel de Servizos Sociais, xulgado por inxurias e/ou vexacións contra unha usuaria e activistas de STOP Desafiuzamentos (25/02/2014)


Notas.-

[1] Xulgado de Instrución Nº 4, 3ª planta. A Coruña.

[2] Axuntamos unha das denuncias interpostas por STOP Desafiuzamentos A Coruña.

Un saúdo e que teñades moi boa xornada,

STOP Desafiuzamentos A Coruña.

--
@desahuciocoruna
Blog: stopdesahuciosacoruna.blogspot.com
Facebook. STOP-DESAFIUZAMENTOS A CORUÑA

Desafiuzamento de Elizabeth (A Coruña 27 novembro 2013)


http://youtu.be/UOOQUnQATpE
|||||||||||||

O IRPH declarado abusivo por un xuíz de Almería - Sobrese-se a execución condenando en costas á entidade por considerar que as cláusulas de chan/teito, establecemento do índice IRPH, os intereses de demora e a resolución anticipada son abusivas

O IRPH declarado abusivo por un xuíz de Almería

O BBVA INICIOU UN PROCEDEMENTO DE EXECUCIÓN HIPOTECARIA POLA FALTA DE PAGO DE 1.115 EUROS NUN PRÉSTAMO DE 102.000 EUROS A DEVOLVER EN 30 ANOS.

O Auto do JPI 8 de Almería sobrese a execución condenando en costas á entidade por considerar que as cláusulas de chan/teito, establecemento do índice IRPH, os intereses de demora e a resolución anticipada son abusivas.

Importante auto declarando o sobresemento dunha execución hipotecaria ditado polo xuíz JAVIER PRIETO JAIME titular do XPI 8 de Almería. Nel recóllense numerosas referencias á sentenza do Tribunal Supremo sobre as cláusulas chan así como ás últimas sentenzas do TXUE. Trátase do segundo auto que declara abusivo o IRPH, despois do auto do XPI 7 de Collado Villalba.

Sobre os períodos de interese variable, o índice IRPH e o chan da hipoteca.

O xuíz comeza indicando que o "o contrato de préstamo hipotecario subscrito polas partes constitúe un típico contrato de adhesión, no que o consumidor non pode facer outra cosa si quere adquirir un ben mediante pago fraccionado que a de aceptar todo o clausulado, o cal atópase redactado unilateralmente de antemán pola entidade financeira" polo que é a obrigación da entidade explicar aos clientes "as consecuencias económicas que supoñía a aceptación de determinadas cláusulas". Era o BBVA o que tiña a carga da proba para demostrar que, efectivamente, "deuse cumprida explicación aos consumidores" dos efectos das cláusulas asinadas, considerando o xuíz que isto non quedara probado polo que "ao causar un desequilibrio importante, en prexuízo do consumidor, entre os dereitos e obrigacións das partes que se derivan do contrato" decide declarar a citada cláusula como nula por abusiva.

O banco debería realizar simulacións entre o IRPH e o Euribor para comprender o seu custo.

Ademais, detense especificamente no índice establecido para o cobro dos intereses, o denominado IRPH considerándoo "claramente perjudicial" fronte ao Euribor que é un índice máis obxectivo. Para o xuíz está claro que o IRPH é "un índice baseado no tipo medio dos préstamos hipotecarios que conceden Bancos e Caixas de Aforro, e desvinculado ao prezo do diñeiro" polo que "resulta palmario que é moito máis gravoso para os consumidores que si se estableceu a referencia ao Euribor". Unha vez máis incide no feito de que a entidade BBVA "non acreditou, tal e como lle correspondía, que se dese información previa aos hoxe demandados sobre a incidencia que a cláusula relativa ao índice de referencia puidese ter na economía do contrato".

A IMPORTANCIA DOS REQUISITOS DE TRANSPARENCIA ESTABLECIDOS POLA SENTENZA SOBRE As CLÁUSULAS CHAN DO TRIBUNAL SUPREMO

Para o xuíz, a sentenza do Tribunal Supremo sobre as cláusulas chan definen os requisitos de transparencia aplicables ás cláusulas hipotecarias. Desde esta perspectiva, estima que o BBVA non cumpriu coas súas obrigacións declarando a nulidade da cláusula:

"... para a validez da cláusula do IRPH utilizado, dado que non existe constancia de que os clientes tivesen coñecementos financeiros, deberíaselles realizar, previamente á firma do contrato, as distintas simulacións entre os referenciais máis comúns, comezando polo Euribor, e o certo é que non se acreditou tal circunstancia, provocando así un desequilibrio importante, en prexuízo do consumidor, entre os dereitos e obrigacións das partes que se derivan do contrato, polo que cabo declarar a nulidade da citada cláusula, dado o seu carácter abusivo".

Pero o xuíz non se queda aí neste magnífico auto, senón que continua analizando a escritura para poñer en relación a cláusula que establece un teito do 15% e un chan do 0% co IRPH. Segundo o xuíz, dita cláusula parece favorable ao cliente ao non establecer un chan, pero non é así:

"... resulta evidente que si existe un chan, aínda que non se estableza propiamente así na cláusula, xa que ao estar referenciado o interese variable ao IRPH, resulta obvio que as entidades financeiras nunca van prestar ao 0%, tal e como a cláusula establece, polo que ese 0% resulta absolutamente enganoso, apreciándose en todo caso unha disparidade substancial entre o chan (IRPH) e o teito (15%)".

A referida cláusula carece da debida transparencia e explicación en canto ás consecuencias económicas da mesmas, debendo facerse mención novamente aos elementos que o TS, na súa sentenza de 9 de maio de 2013 (apartado 296) considera definitorios do carácter abusivo da cláusula chan, e que son os xa apuntados ao referimos á cláusula do índice de referencia IRPH, máis a circunstancia (letra b de devandito apartado) de que as cláusulas chan insíranse de forma conxunta coas cláusulas teito e como aparente contraprestación das mesmas".

Ademais, a entidade bancaria non acreditou que dita cláusula fose negociada individualmente nin de que se ofrecese aos contratantes "a debida información, previa á firma do contrato, sobre as consecuencias económicas da aceptación da indicada cláusula, motivo polo cal considera-se á mesma abusiva, e xa que logo nula de pleno dereito". ...

Sobre os intereses de demora e o vencemento anticipado

Así mesmo, o xuíz considera que os intereses de demora deben terse por non postos ao superar con fartura o límite legal establecido. Ademais, céntrase no vencemento anticipado do préstamo e sinala que é totalmente abusivo declarar o vencemento anticipado dun préstamo de 102.000 euros a 30 anos cun prazo de duración do contrato de 30 anos, e un incumprimento de unicamente "1.115,60 euros de capital e uns intereses nominais non pagados de 1.104,65 euros, apreciándose en todo caso a vontade dos demandados de facer fronte ao pago do préstamo, malia o precario da súa situación económica".

Por todo iso o xuíz declara o sobresemento da execución con expresa condena en costas para o BBVA.

Entidade: BBVA
Procedemento: Execución hipotecaria
Notas: Nulidade por abusividade das cláusulas referentes ao IRPH, CHAN, INTERESES DEMORA e VENCEMENTO ANTICIPADO
PDF: A_140413_BBVA_JPI8_ALMERIA_PARALIZA_EJECUCION_IRPH_ABUSIVO_SEN.pdf

Fonte: http://asuapedefin.com/

|||||||||||||||

O Venres 6 de Xuño en Caranza (no local de Arméria), terá lugar unha xuntanza Aberta da Comisión de Traballo de Stop-Desafiuzamentos da Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra

Xuntanza Aberta da Comisión de Traballo de Stop-Desafiuzamentos da Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra

O Venres 6 de Xuño, ás 5 da Tarde, Xuntanza de Traballo de Stop-Desafiuzamentos da Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra, no local de 'Arméria Soc. Coop. Galega', en Caranza, na Traseira do Mercado Municipal, ao lado da Tenda de Troco.

Proposta de orde do día:

1. Continuar coa reflexión do 'Somos' e o 'Que facer'.
2. Nova xuntanza da Coordinación Galega de STOPs e PAHs.
3. Os casos pendentes e outros.
4. Vivendas municipais de Recimil e sociais do IGVS.
5. Asuntos organizativos (Tarxetas e petos).

Saúde e Vivenda Digna !

Inácio (Comunicación)
645 158 113

Correo-e:
forosocialdeferrolterra@gmail.com

Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/

Páxina no facebook:
Stop-Desafiuzamentos da Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra
https://www.facebook.com/StopDesafiuzamentosDeFerrolTerra

||||||||||||||||||

Ada Colau deixa a portavocía estatal das PAHs - Carta de Ada Colau ás PAHs

Ada Colau deixa a portavocía estatal da PAH | Logo de cinco anos, Ada Colau deixa a portavocía estatal da PAH | 07.05.2014 | #graciasAda

A cara máis visible da PAH anunciou onte nunha carta ao movemento a decisión de deixar a portavocía estatal e manterse no movemento como unha activista máis, tarefa que desempeñou, xunto coa de portavocía, desde que se iniciou a PAH.

O agradecemento desde as PAHs pola inxente tarefa desempeñada por Ada durante cinco anos, con especial intensidade trala comparecencia no Congreso, non pode medirse con palabras. O seu carisma, sencillez, valentía, coherencia e humildade levárona, desde o momento no que a súa cara se converteu na "cara da PAH", a ser un referente para todas e cada unha de nós.

A sobreexposición á que se viu sometida carrexoulle non poucas ameazas e esixiulle unha dedicación plena, por iso, non podemos deixar de agradecerlle que soporte esa presión en beneficio do movemento, o cal, sen o seu referencialidade, non puidese chegar ás miles de persoas que cada día apoian as nosas plataformas e acoden en busca de solucións.

A PAH é unha organización democrática que, desde os seus inicios, ha ter diferentes portavoces, tanto a nivel local como nas diferentes campañas. Durante estes anos, as dotes comunicativas de Ada convertérona nunha icona do movemento e da loita contra a inxustiza, axudando á PAH a crecer e facerse máis forte, dotándonos dunha organización descentralizada con sobrada capacidade para actuar en todo o Estado. Por este motivo na PAH non aspiramos a substituír a unha portavoz estatal por outra; senón a reforzar a encomiable tarefa que xa fan os seus múltiples portavoces, que son agora máis necesarios que nunca. En toda organizacion democrática hai substitucións nas tarefas que se desempeñan, e a PAH conta por sorte cunha ampla bolsa de portavoces.

Ada quixo comunicar a súa decisión antes da presentación da nova campaña da PAH de face ás eleccións europeas que se presentase o vindeiro venres. Desde aquí non podemos máis que dicir "grazas Ada", vémonos nas rúas e nas asembleas.


Carta de Ada Colau ás PAHs

Queridas PAH?s

Queridas e queridos compahs de todo o estado

Desculpade si abuso da canle interna da PAH para enviar unha carta persoal, pero dado que o que vos quero comunicar ten repercusións no movemento, creo oportuno facelo. Esta é unha carta interna, polo que rogo que non se divulgue fora das asembleas das PAH. Este 22 de febreiro de 2014 celebramos o 5º aniversario da PAH. Quen nolo ía a dicir, cando un pequeno grupo empezamos en Barcelona en febreiro de 2009, que 5 anos despois, a PAH converteríase nun movemento cidadán de referencia, con máis de 200 núcleos en todo o estado. foron 5 anos intensos e marabillosos, e persoal e politicamente estou orgullosa e agradecida, pola experiencia de transformación social e incidencia política máis potente na que participe xamais.

Xunto co meu compañeiro Adrià, a nosa implicación na PAH foi de entrega total, e o mellor de todo é que xamais o vivimos como un sacrificio, senón todo o contrario. A excepción do parénteses obrigado polo nacemento de Luca, foron 5 anos nos que 24h ao día, os 7 días da semana, estivemos envorcados na PAH. É algo que non se elixe, só sucede, ocorreu non había nada máis importante nin máis fermoso que puidésemos facer.

En todo este tempo, producíronse distintos puntos de inflexión para o movemento. Os inicios en Barcelona foron duros até que a cousa arrincou ... logo crecemos e consolidámonos en Catalunya, e non foi até a campaña stop desafiuzamentos (finais 2010) e o 15M (maio 2011) que o movemento se expandiu por todo o Estado. En 2012-13 vivimos outro punto de inflexión coa ILP, que non só fixo crecer o movemento, senón que consolidou unha mínima articulación e coordinación estatal.

O último ano foi para todos, pero para min moi especialmente, moi pero que MOI intenso: a ILP, a comparecencia no Congreso, os escraches ... de súpeto marcamos a axenda política e irrompemos na primeira estafa. A PAH converteuse na única oposición real ao goberno do PP, e "Ada Colau" converteuse nun personaxe mediático en programas de gran formato. Xamais imaxinei, cando acudín aquel 5 de febreiro á comisión de economía do Congreso, que tería que escoitar a aquel bárbaro da AEB dicir o que dixo, nin que eu reaccionaría de forma sensata chamándolle polo seu nome -criminal -, e aínda menos imaxinei que todo aquilo acabaría en trending topic e nos medios.

Con todo sucedeu, e xestionar iso non foi fácil: sen dúbida aproveitámolo para o movemento como puidemos, asumindo contradicións polo exceso de personalismo, intentando sempre resaltar a dimensión colectiva. Creo que todas e todos debemos felicitarnos por como o levamos. Nin o buscamos, nin estabamos preparadas, e malia iso creo que en liñas xerais soubemos estar á altura e pensar sempre no ben común.

Non todas as compahs viron ben que aceptásemos acudir a programas como "El gran debate de Tele5" ou outros similares. Seguro que algunha vez equivocámonos, pero honestamente creo que acudir a eses programas deu un resultado máis positivo que negativo. Permitiunos chegar a millóns de persoas ás que nos resultou imposible acceder doutro xeito. É unha canle que hai que utilizar con prudencia, por suposto, sempre de forma crítica e tomando precaucións, pero vivimos nunha sociedade mediática e hai que usar tamén esas canles. A título informativo, creo interesante compartir que, recentemente, distintas fontes confirmáronnos que acabaron co gran debate por presión directa do Goberno, xa que a nosa presenza, xunto con outras voces críticas, estaban dando un gran éxito de audiencia e iso convertía ao programa en perigoso.

A nivel persoal, recoñezo que "aínda que lle quitei importancia porque non había que mostrar debilidade ante os nosos inimigos" houbo momentos duros. Momentos difíciles cando, por exemplo, o Goberno identificoume como a "lideresa filo terrorista" e acto seguido empecei a recibir ameazas de todo tipo. Denunciar na comisaría, que os mossos veñan á túa casa a dicirche que precaucións debes tomar, que a prensa da caverna empezo a publicar a túa vida distorsionada, difamando a toda a túa familia ... En fin, non se trata de facerse a vítima (que é o que eles quererían), pero a verdade é que algunhas semanas foron complicadas, e máis dunha noite -tampouco hai que esconder a propia vulnerabilidade- con Adrià pegámonos uns cantos choros.

Pero tamén está a outra parte, a máis importante. Converterme en cara visible do movemento foi tamén un enorme privilexio, xa que recibín todas as mostras de apoio e de agarimo que a PAH espertou até no último recuncho do país. Cada día, pola rúa, en cada charla, no metro e até nos avións, centos de persoas abrazáronme emocionadas e dixéronme: "grazas!" "Seguide así!" "Estamos convosco!" "O que facedes é moi importante", "estades salvando vidas", etc. Non podo describir, nin remotamente, o nivel de amor que levo acumulado no corpo tralo último ano. Só así se pode entender que, xunto ao apoio cotián das compañeiras e compañeiros das PAH, aguante a parte infame, os insultos, os programas de "tele lixo", as ameazas.

Iso foi a nivel de portavocía externa. A nivel de movemento non todo foron alegrías e habemos ter outras dificultades. Poñernos "de moda" fíxonos moi atractivas para determinados partidos, que ás veces causaron distorsiones no movemento, con burdos intentos de cooptación ou simplemente trasladando as súas propias impotencias (como as loitas internas entre distintas correntes) a asembleas que loitan cada día por atopar novas formas de facer política que respondan ás necesidades da xente. Ollo, non se trata de criminalizar a quen militan en partidos: por sorte temos a grandes compañeiras que souberon facer compatible unha cousa coa outra, respectando sempre a independencia da PAH.

E tamén hai que dicir que, moito máis que os partidos, o peor monstro ao que nos enfrontamos é o individualismo e o consumismo hexemónicos que nos atravesan, que ás veces xeraron desconfianzas entre compañeiros, desviacións asistencialistas ou loitas personalistas en non poucas asembleas ... E con todo, case sempre se impuxo a principal das virtudes: a xenerosidade, a solidariedade, a cooperación por encima da competitividade, o ben do movemento por encima de ningún ego, o sentido común e a loita colectiva.

A medida que vou escribindo vexo que isto soa a despedida e non o é: En ningún caso penso deixar a PAH, que quede claro. Serei activista da PAH até que me morra e máis aló ;-) Só necesito saír dos espazos de coordinación, e deixar de ser a portavoz estatal. Por suposto penso seguir como unha máis na PAH de Barcelona, e sempre que o movemento me necesite para algo puntual  -como talleres de formación para transmitir a experiencia acumulada, por exemplo-, por pouco que poida estarei aí. Pero necesito sentir que podo facer outras cousas e opinar sen ser as 24h "a cara da Pah". En moitas ocasións me hei ter que morder a lingua e non dar as miñas opinións sobre distintos temas, para que estas non fosen atribuídas á PAH. E por suposto, en clave de práctica democrática do movemento, o lóxico é que se produza rotación nos roles, incluído o de portavocía.

Para evitar especulacións quero aclarar o que xa dixen moitas veces: non vou a "fichar" por ningún partido político. É verdade que en distintas ocasións, distintos partidos propuxéronmo. E tamén é certo que nalgún momento susciteimo, posto que a situación é moi dura e dalgún xeito haberá que botar aos corruptos e cleptócratas do poder. Evidentemente descarteino no seu momento porque era totalmente incompatible con ser portavoz da PAH. Pero tamén porque creo que o actual sistema de partidos forma parte do problema, e por iso descarto o "fichaxe individual". Como cidadá, estarei encantada de apoiar e participar de procesos amplos que susciten un cambio real nas formas de facer política. Ogallá sexamos capaces de crear novos dispositivos que nos permitan reapropiarnos das institucións para facer que de verdade sirvan ao ben común, porque nos vai a vida e a das nosas fillas e fillos niso. Estamos vivindo un cambio de época, un momento histórico de crise de réxime; quen ocupan o poder sábeno e declaráronnos definitivamente a guerra. Pretenden acabar cos poucos dereitos conquistados e si non hai unha forte mobilización continuada, e unha mellor organización social a todos os niveis, podemos saír desta estafa chamada crises moitísimo peor a como xa estamos agora. Polo tanto as PAHs son máis necesarias que nunca, para facer efectivos dereitos fundamentais como o da vivenda, para dotarnos de mecanismos de auto organización e auto tutela dos nosos dereitos fronte ás políticas austericidas. Ao mesmo tempo, haberá que impulsar outros espazos de confluencia onde unir forzas para cambiar as regras do xogo, pero cando esas confluencias teñan unha expresión electoral, haberá que recordar que a PAH como movemento non pode vincularse a ningunha candidatura. Cónstame que estes debates prodúcense dun modo ou outro en todas as nosas asembleas e creo que é positivo, sempre que se respecte o carácter apartidista da PAH como forma eficaz de coidar un espazo común no que moitas persoas, sensibilidades e ideoloxías distintas sumamos forzas por un obxectivo común.

Non vou deixar a PAH, pero quero facer as cousas ben. Sento que chegou o momento de tomar algo de distancia, tanto por min, como polo propio movemento. E creo que agora é un bo momento para dar o paso porque estamos a piques de ter visibilidade, coa campaña de escraches que se prepara -polo menos en Catalunya- para as europeas. Si a campaña funciona, é unha moi boa ocasión para que se visibilicen outras portavoces. Insisto para ofrecerme e axudar neste proceso a preparar ás persoas que poidan asumir ese papel.

De feito xa temos múltiples portavoces sobradamente preparadas, só se trata de que se fagan máis visibles nas tarefas de "portavocía xeral". Sen máis, mándovos un forte abrazo, segura de vervos pronto nas rúas, nas asembleas e nas redes. Porque temos moito por loitar pero tamén a celebrar, porque temos máis motivos que nunca para gritar que, xuntas, si se pode! Porque en todas as viaxes e charlas que fixen, comprobei que nas PAH está o mellor desta sociedade, a boa xente que non se rende e está disposta a dalo todo. Grazas comPahs, por ser e por estar aí.

Ada

P.D. Esta carta escribina para as PAH, pero imaxino que nalgún momento a noticia filtrarase. Creo que a nivel público non se necesitan máis explicacións que as normais de calquera organización social: que as portavoces vaian cambiando é unha práctica de democracia interna, habitual en calquera organización social, así que "Aada Colau" deixe de ser portavoz non debería ser especialmente noticia. Seguimos!

Aquí podedes descargar carta ás PAH de Ada.

Fonte: http://afectadosporlahipoteca.com/2014/05/07/ada-colau-deja-la-portavocia-estatal-de-la-pah/#comment-45395.

|||||||||||||||||||