En menos de 24hs vivimos a noticia dun novo varapalo á banca e a dun novo favor aos seus intereses. A diferenza? A primeira vén de Europa e a segunda da xustiza española. Desde a PAH manifestamos o noso absoluto rexeitamento á sentenza sobre o vencemento anticipado e preguntámonos, unha vez máis, de que lado está o Tribunal Supremo español, si da xustiza que presuntamente deben defender ou da banca.
Onte coñeciamos o posicionamento do Avogado Xeral de Europa en relación co IRPH, declarándoo abusivo por incomprensible e falto de transparencia. Iso, pese á vergonzosa actuación no proceso da Avogada do Estado español, que, cumprindo ordes do Goberno supoñemos, avalou á banca ¡Como non!, e máis que iso, pediu ao Tribunal que, en caso de consideralo abusivo, non estableza retroactividade para que os bancos, non teñan que devolver á xente os miles de millóns estafados. Non obstante, teremos que esperar á sentenza definitiva, que coñeceremos no primeiro trimestre de 2020.
Hoxe o Tribunal Supremo de España volveu, como nos ten afeitos, a dar trato de favor á banca coa sentenza sobre os efectos da nulidade da cláusula de vencemento anticipado, sentenza ditada, como sempre, desde a lóxica do prestamista. A sentenza considera que o que está en perigo é o negocio dos prestamistas (bancos) que sen execución hipotecaria non darían préstamos. Segue o ronsel da Lei de Créditos Inmobiliarios, aprobada este ano, á que se remite constantemente. Xa no seu momento, a PAH denunciamos que, lamentablemente o PSOE seguira o ronsel de De Guindos e as políticas a favor dos desafiuzamentos do PP.
Os contratos hipotecarios teñen a cláusula abusiva de vencemento anticipado por non pago dunha cota. A Lei 1/2013 modificou a lei procesal e permitía executar ao banco por 3 cotas impagadas. O TXUE ao longo de diversas resolucións xudiciais estableceu que para valorar a abusividade da cláusula hai que estar ao que di o contrato e non á práctica que se fixo dela. Na Sentenza de 26 de marzo, tras unhas dúbidas tramposas por parte do Tribunal Supremo, o TXUE considera que os xuíces deben valorar a esencialidade da cláusula, si pode existir o contrato sen a cláusula de vencemento anticipado, si chegan á conclusión que pode existir o contrato sen o vencemento anticipado non poden substituír a cláusula por ningunha outra.
Dedica gran espazo a explicar que o que importa na garantía hipotecaria, a garantía de cobrar, que é a razón de ser da sentenza, e pensamos que a razón última da posición do Tribunal Supremo en abusos bancarios na última década. De feito, na sentenza menciónase a palabra "garantía" 18 veces mentres que palabra "vivenda" só noméase en dúas ocasións.
O Supremo ignora o mandato do TXUE de preguntar á persoa afectada si quere seguir vinculada ou non á cláusula de vencemento anticipado pese a saber as consecuencias que se derivarían dela no procedemento de execución hipotecaria.
O Supremo interpretando a Sentenza do TXUE, hoxe dá as directrices de que, si o préstamo hipotecario deuse por vencido antes da reforma da Lei 1/2013, debe ser sobreseído sen máis trámite. Agora ben, os procesos nos que as familias afectadas incumpriran a gravidade que establece a Lei 5/2019, LRCCI (de crédito inmobiliario), 12 ou 15 cotas non pagadas dependendo do número de anos da vida do préstamo que abonen, poderán os bancos continuar a execución. E avala definitivamente á banca en todas aquelas execucións hipotecarias nas que se ditara un auto sobreseíndo o procedemento en non dotar de cousa de forza xulgada podendo novamente iniciar unha execución hipotecaria baseada no previsto no art. 24 LRCCI (12 ó 15 cotas).
Desde un punto de vista meramente xurídico, o tratamento da xurisprudencia europea segue a técnica do "espigueo", tomando só o que interesa para xustificar a decisión xa tomada de consagrar o vencemento anticipado e a execución hipotecaria. Destaca a ausencia da recente doutrina sobre a "orde pública comunitaria" e o artigo 6.1 da Directiva 13/93. Tampouco aparece nada sobre a sentenza de 28 de febreiro de 2019 do Tribunal Constitucional, que declarou que a protección a consumidores en execucións hipotecarias forma parte do contido do dereito fundamental á tutela xudicial efectiva. Para rematar, aínda que isto xa non sorprenda, non existe alusión algunha aos Tratados de Dereitos Humanos que determinan unha protección cualificada da vivenda habitual como Dereito Humano de toda persoa.
Non hai nin unha palabra sobre o esnaquizo social causado polas execucións hipotecarias nos últimos dez anos, o que supón un desprezo absoluto ás vítimas dos abusos bancarios. Nin unha palabra sobre as razóns das afectadas. Nin unha mención ao desaloxo de familias ao amparo de prácticas abusivas constantemente consentidas ou as cantidades millonarias cobradas grazas a cláusulas abusivas e que nunca serán devoltas. Por suposto ningunha autocrítica.
Esta sentenza terá como efecto inmediato, o desatasco de miles de procedementos de execución hipotecaria co conseguinte aumento do número de desafiuzamentos que haberá que sumar aos 173 diarios que segundo o CXPX se executaron no primeiro trimestre deste ano.
Desde a PAH si que estamos ao lado das familias e que se faga dunha vez por todas xustiza tras ser estafadas e desafiuzadas. Por iso esiximos:
➤ A anulación total e con carácter retroactivo do IRPH, coa devolución ás familias de todo o que lles roubaron. Si é ilegal, foino sempre.
➤ A anulación total e retroactiva de todas as claúsulas abusivas, grandes protagonistas e causantes de que a lei hipotecaria español sexa criminal como declaran as 8 sentenzas europeas sobre o tema.
➤ Modificación da Lei de Crédito Inmobiliario no referente ao Vencemento Anticipado, de maneira que non se modere o seu abusividad senón que se elimine definitivamente.
➤ A destitución do Tribunal Supremo polo seu constante defensa aos intereses da banca e o seu ataque aos dereitos das familias.
➤ Ampliación da moratoria dos desafiuzamentos así como a ampliación aos requisitos para acollerse a ela. Non podemos permitir reformas que xeren unha explosión dos desafiuzamentos en lugar de acabar con eles.
Si hai algo máis vergonzoso que medidas de maquillaxe cara á galería por parte do Goberno, é que as medidas só sirvan para retroceder en lugar de avanzar en materia de dereitos sociais.
A PAH seguiremos enfrontándonos a estas inxustizas ata conseguir que o Dereito de acceso a unha vivenda adecuada e digna sexa unha realidade no noso país e lograr que as reformas lexislativas se fagan co obxectivo de acabar cos desafiuzamentos e non alimentalos, aplicando as medidas que levamos case unha década presentando.
Fonte: Plataforma Afectadas pola Hipoteca - PAH
---
